کد مطلب:95515 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:223
[صفحه 49] اختلاف بین علما یكبار از یكی از علما درباره یكی از احكام پرسشی می شود و او بر اساس رای خود پاسخ مقتضی می دهد. همین پرسش را از قاضی دیگری می كنند و او نیز برای خود نظریه ای ابراز می دارد بگونه ای كه خلاف نظر اولی است، آنگاه قضات جمع می شوند و نظرات پرسیده شده را نزد پیشوای بزرگ خود می برند و از او نظر می خواهند... قاضی رای همه را درست می خواند در حالی كه می داند هر سه حكم فاسد و غلط است زیرا كه اصولا مقایسه حكم در شریعت بكلی باطل است به جهت آنكه خدای یكی، پیامبر یكی، و كتاب آسمانی ایشان، قرآن نیز یكی است. آیا خداوند هرگز امر به اختلاف فرموده است؟ و اینان اطاعت از خدا می كنند، آیا خداوند دین ناقص فرستاده و برای تكامل آن از اینان كمكی خواسته است كه اینگونه اظهار رای می كنند یا خداوند دین كاملی فرستاده و پیامبر خدا در ابلاغ آن كوتاهی نموده است. یا دین خدا كامل است و پیامبر خدا رسالت خدا را تمام كرده و اینان را از اختلاف نهی فرموده است؟ ولی اینان نافرمانی می كنند؟ حق تعالی در قرآن به صراحت فرموده است. ما در این كتاب از هیچ مطلبی و هیچ موضوعی فروگذار نكرده و همه گفتنیها را گفته ایم و هیچ اختلافی در آن نیست. البته اگر در این كتاب اختلافی بود معلوم می شد كه از غیر خداست قرآن ظاهری شگفت انگیز و باطنی عمیق و بی پایان دارد. سخنان قرآن فناناپذیر است و جز به نور درخشان آن تاریكیها برطرف نخواهد شد.
صفحه 49.